Dördüncü evre akciğer kanseri olan, beyin metastazı bulunan ve özürlülük oranı yüzde 80 olduğu rapor edilen mahkum S.G., infaz erteleme talebinde bulundu.
Adli Tıp Kurumu, S.G.’nin öldüğü gün yani 3 Kasım 2017 günü düzenlediği raporda, S.G.’nin cezasının infazına altı ay müddetle orta verilmesinin uygun olduğuna karar verdi. İnfazın ertelenmesi kararı Cezaevi idaresinin eline S.G. öldükten bir hafta sonra ulaştı.
S.G.’nin ailesi, Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvuruda bulundu. Mahkeme, ‘insan haysiyetiyle bağdaşmayan muamele’ dedi ve aileye 87 bin TL tazminata hükmetti.
‘HAYATINI YALNIZ İDAME ETTİREBİLİR’
Sözcü’nün haberine nazaran, S.G., silahla yağma, hata işlemek hedefiyle kurulan örgüte üye olma kabahatlerinden mahkum edildiği cezasını çekmek üzere Ümraniye Cezaevi’ne konuldu. Tarih 27 Şubat 2015’ti. Rahatsızlığı nedeniyle tekraren hastaneye sevk edildi. 12 Ocak 2016’da akciğer kanseri teşhisi konuldu.
Ameliyat edildi. Eşi refakatçi olarak cezaevinde kaldı. Durumu berbata gitti. Kemoterapi aldığı sürece altı ay infazın ertelenmesine karar verildi. İki ay daha uzatıldı. 28 Mart 2017 günü geçirdiği epilepsi nöbeti sonrasında yapılan muayenesinde beyinde kitle (metastaz) saptandı.
Başsavcılığın yazısı üzerine İsimli Tıp Kurumu 3 Nisan 2017 tarihli bir rapor hazırladı. Raporda S.G.’nin sistemli sıhhat denetimlerinin sağlanarak cezaevi kaidelerinde cezasının infazına devam edilebileceği kaydedildi. S.G., 11 Nisan 2017 günü cezaevine tekrar alındı. Ailenin başvurusu üzerine Ümraniye Eğitim Araştırma Hastanesi’nde düzenlenen sıhhat raporunda, “Mevcut sağlık durumu hükümlümün hayati için kesin bir tehlike teşkil etmez. Hayatını yalnız idame ettirebilir. Buna bağlı olarak infazın geri bırakılmasına gerek yoktur” denildi. Oybirliğiyle imzalanan aynı raporda şu tespit de yapıldı: “4. evre akciğer kanseri hastası, beyin metastazı var ve özürlülük oranı yüzde 80.” Benzeri rapor ağustos ayında da tekrarladı.
MAHKUM ÖLDÜKTEN SONRA İNFAZ ERTELEM KARARI ÇIKTI
Mahkumun eşi Sebahat Gemici İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı’na sunduğu 24 Ekim 2017 tarihli dilekçede eşinin kanser hastalığı nedeniyle ferdî muhtaçlıklarını karşılayamadığını, yürümekte zorluk çektiğini, epilepsi nöbetleri geçirdiğini belirterek eşinin son günlerini konutunda ailesiyle geçirmesini ve cezasının ertelenmesini bir defa daha talep etti. S.G., 1 Kasım 2017 günü cezaevinde rahatsızlandı. Şiddetli ağrı çekmesi üzerine hastaneye sevk edildi. Ağır bakıma yatması uygun görüldü lakin Ümraniye’de yer olmadığı için öbür bir hastaneye sevk edildi. 3 Kasım 2017 günü hayatını kaybetti.
Ailenin birçok kez tekrarladığı taleplerine daima ret karşılığı veren İsimli Tıp Kurumu, S.G.’nin öldüğü gün düzenlediği raporda, S.G.’nin cezasının infazına altı ay mühletle orta verilmesinin uygun olduğuna karar verdi. İnfazın ertelenmesi kararı Cezaevi idaresinin eline S.G. öldükten tam bir hafta sonra 10 Kasım 2017 günü ulaştı.
Ailenin şikayetine karşın, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı mevt olayı hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verdi. Mahkeme de itirazlarına olumsuz karşılık verince aile Anayasa Mahkemesi’ne ferdî müracaatta bulundu.
AİLEYE TAZMİNAT ÖDENECEK
Yüksek Mahkeme yaptığı incelemede şu tespit ve değerlendirmelerde bulundu:
– Sıhhat durumunun berbata gittiği açık olduğu hâlde S.G. cezasının infazının ertelenmesine gerek olup olmadığı konusunda tekrar rapor alınması için hastaneye ve akabinde ATK’ye sevk edilme sürecine sokulmuştur.
– Üstelik 15 Ağustos 2017 tarihinde sevk edildiği Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 12 Ekim 2017 tarihli, ortalarında onkoloji uzmanı hekimin bulunmadığı sıhhat şurası tarafından hazırlanan raporunda S.G.’nin hastalığı nedeniyle cezasının infazının ertelenmesine gerek olmadığı tespiti bir kere daha tekrarlanmıştır. 4. evre kanser hastası olan ve durumu berbatlaşan S.G.’nin hakkındaki bahse bahis rapor hastaneye sevk edildiği tarihten lakin iki ay sonra 12 Ekim 2017 tarihinde hazırlanabilmiştir.
– S.G. ilerleyen rahatsızlığına, gereksinimlerini karşılayamayacak hâlde olmasına karşın hastaneler ile ATK ortasında gidip gelmek zorunda bırakılmış; eksik ve kusurlu değerlendirmeler sonucunda hayatının son periyodunda ailesinin dayanağından mahrum halde Ceza İnfaz Kurumu’nda kalmıştır. 27 Mart 2017 tarihinde hastalığının ilerlediği tespit edilmesine rağmen S.G.’nin cezasının infazının ertelenmesine yönelik rapor ancak yedi ay sonra temin edilebilmiştir.
Anayasa Mahkemesi şu hükmü kurdu:
– Başvurucuların ölen yakınları bakımından ileri sürdükleri insan haysiyetiyle bağdaşmayan muamele yasağının ihlal edildiğine ilişkin iddianın kabul edilebilir olduğuna,
– Anayasa’nın 17. Maddesi’nin üçüncü fıkrasında güvence altına alınan insan haysiyetiyle bağdaşmayan muamele yasağının maddi ve usul boyutlarının ihlal edildiğine,
– İnsan haysiyetiyle bağdaşmayan muamele yasağının usul boyutunun ihlalinin sonuçlarının ortadan kaldırılması için yeniden soruşturma yapılmak üzere kararın bir örneğinin İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine,
– Müracaatçılara net 87 bin 750, TL manevi tazminatın ortaklaşa ödenmesine,
– Kararın bir örneğinin Adalet Bakanlığı’na gönderilmesine 6 Ekim 2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi. (HABER MERKEZİ)
